از روزگار رنجیده ام
عادلانه نیست
غریب بودنم در نگاه تو
پشت چشمانت
شب نشسته است
نه از آن شبهایی
که باران می شدی
شعر می شدم .....
ابهام بودنت ،
لحظه های پر تردید .
صبوری من تا کجا
ادامه خواهد داشت ؟؟
کاش می فهمیدی
بغض یک زن را
در ازدحام سکوت !!
( پروانه ) 93/11/6